[ὁ τοῦ εἰδώλου ποιητής, ὁ μιμητής, φαμέν,
τοῦ μὲν ὄντος οὐδὲν
ἐπαΐει, τοῦ δὲ φαινομένου]
Ξεφυσώντας ένα
αστείο που
είπε από μέσα του
με γέμισε
καπνό old navy μαλακό
ηδύνοντας τις άκρες των δαχτύλων μου
συνέχισε
με έναν στίχο
που βρήκε στις κόρες
των ματιών μου
ενόσω
του ‘λεγα το πιο μεγάλο
μυστικό,
τι είναι η ποίηση για μένα
τότε, ψιθύρισε παλιοθήλυκο
εκστομίζοντας
-ο φαύλος-
το αστείο
Θ.
