έξω οι άνθρωποι
ορυμαγδός εκπνοών βαρυθυμία
μέσα οι εραστές
κοιμούνται ακόμη
κάτω απ’ το σεντόνι
η ανάσα τους οινοποσία
μοιραία και ανέστια κατάληξη
και πέσαν οι τοίχοι
και σπάσαν οι στέγες
τώρα
γυμνοί στον δρόμο
το σώμα τους γυαλί
θαμπώνει απ’ τα χνώτα των άλλων
τα μάτια ζηλεύουν τους ηττημένους εραστές
που πρώτα σπαρτάρισαν
ποιήματα
δράκους
στροβίλους
και νύχτες που υπόσχονταν το αιώνιο
Θ.