Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2020

Οι ηττημένοι εραστές

 



 

έξω οι άνθρωποι

ορυμαγδός εκπνοών βαρυθυμία

 

μέσα οι εραστές

κοιμούνται ακόμη

κάτω απ’ το σεντόνι

η ανάσα τους οινοποσία

μοιραία και ανέστια κατάληξη

 

και πέσαν οι τοίχοι

και σπάσαν οι στέγες

 

τώρα

γυμνοί στον δρόμο

το σώμα τους γυαλί

θαμπώνει απ’ τα χνώτα των άλλων

 

τα μάτια ζηλεύουν τους ηττημένους εραστές

που πρώτα σπαρτάρισαν

ποιήματα

δράκους

στροβίλους

και νύχτες που υπόσχονταν το αιώνιο

 

Θ.

 


Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2020

Inspiro

 



 

Το ποίημα κατοικεί

στο ακουστικό της χαλασμένης μου ακοής

στη στάμπα που σημάδεψε

γραμματόσημο Τσάρλι Πάρκερ

συστημένο και εξπρές

χωρίς προορισμό

Κρύβεται πίσω από τα στορ των ματιών μου

μουδιάζει τα ακροδάχτυλά μου πάνω στο del

ρονρονίζει μυστικές απαλοιφές

πάνω στη γόμα του μολυβιού μου

στην πιο λευκή σελίδα

στην πιο μαύρη ώρα

στο πιο κόκκινο κρεβάτι

Το ποίημα κατοικεί

σε κάτι ξύλινες τάβλες που σπάσανε

από βήματα τροχισμένα στις μύτες της τονικότητας


Πλάι μου κατοικεί

σαν μεσημεριανή σιέστα του περασμένου χειμώνα

κι όμως τελείωσε

 

Θ., 18 Οκτωβρίου 2019

 


Παραλλαγές της Ήττας

  * οι ώμοι της μητέρας μαζεύτηκαν όπως κλείνουν τα πέταλα του δειλινού τη μέρα   * στον πάτο του πηγαδιού βλέπω το πρόσ...