*
οι ώμοι της μητέρας
μαζεύτηκαν όπως
κλείνουν
τα πέταλα του δειλινού
τη μέρα
*
στον πάτο του πηγαδιού
βλέπω το πρόσωπό μου
/φτύνω το νερό
να διαλύσω τις όψεις,
και τη Χαδούλα μαζί
πριν το φονικό
*
στο συρμό
παθαίνω το τρακ
του οικοδεσπότη
καθώς τα μάτια μου
ψάχνουν κάτι να πουν
σαν τον επαίτη ή τον τρελό
που ζει χρόνια
σε τούτη τη γραμμή
*
ευχαριστώ
τον ποιητή
που μου ‘στειλε
τον θάνατο
με τη μορφή του
Θ.
