Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 24 Ιουλίου 2021

Αλληλογραφία Ι

 

                                                                                          Ώρα θανάτου, τα μεσάνυχτα ακριβώς

 

Έγνοια μου,

 

την πιο ζεστή μέρα του περασμένου μήνα μεταξύ υπερήχου και αιμοληψίας έλαβα την επιστολή σου /όταν τη διάβασα η νοσοκόμα ζήλεψε τόσο την ερωτική προσήλωσή μου στο χαρτί που με κάρφωσε με μίσος σπάζοντας την τελευταία αρτηρία χαράς /έφυγα σκασμένη και παρόλο που ετοίμαζα ήδη στο μυαλό μου την απάντηση τελικά τη λησμόνησα /χρειάστηκε να περάσουν μέρες για να τη θυμηθώ όταν πέταξε μπροστά μου μία πεταλούδα που ξεψυχούσε χάνοντας έδαφος /προσγειώθηκε στον αριστερό μου ώμο και την πήρα μαζί μου για έναν τελευταίο περίπατο στον κήπο των πνευμάτων /ιδού λοιπόν

 

ανόητα ο ρυθμός

σφυροκοπάει στο στήθος

και οι φτέρες δεν ξεχνούν

να χαλούν τον τόπο

καθώς τις παραμερίζω

για να έλθω κοντά σου

χιλιάδες ψυχές

πετούν ανάμεσά μας

/πόση ζωή ανασαίνει

πριν το φιλί μας!

καθώς σκεπτόμαστε στα μάτια μέσα

τον ήχο που κάνουν οι λέξεις

όταν πέφτουν στην άκρη

της γλώσσας

σε λίγο θα γευόμαστε λες

αλκοόλ μέντα και λαχτάρα

ντροπή κι αγάπη μονόφορα

αγόγγυστα τον αθθό της αχασιάς

κι ακαμπής ο έρωτας

αθάνατος πιο πάνω

απ’ τον θεό μας

 

Θα περιμένω με αγωνία την απάντησή σου /στον μακρυσμό η λύπη μου έχει τους λόγους της /κι όλο μαυρώνουν τα τοπία κι οι ήλιοι δύουν προτού  /το όνειρό μου άσεμνα να λιγώσει τις αισθήσεις μου /που χάνονται λιγόψυχα στις τελεσίδικες γνωματεύσεις

 

Θ.




Παραλλαγές της Ήττας

  * οι ώμοι της μητέρας μαζεύτηκαν όπως κλείνουν τα πέταλα του δειλινού τη μέρα   * στον πάτο του πηγαδιού βλέπω το πρόσ...